Deze fotoserie gaat over daklozen in de stad Arnhem. Arnhem heeft als doelstelling ‘niemand slaapt op straat’ en legt de nadruk op het bevorderen van ‘zelfredzaamheid’ in plaats van het bieden van plaatsen waar daklozen terecht kunnen. Mensen die ‘in het systeem passen’ kunnen hierdoor korte tijd worden opgevangen, om vervolgens weer ‘uit te stromen’ in de maatschappij. Maar de werkelijkheid is anders dan geschreven beleid. Er zijn veel mensen die dakloos zijn en niet ‘in het systeem’ vallen. Arbeidsmigranten, uitgeprocedeerde asielzoekers en ook mensen met geestelijke of verslavingsproblematiek. Deze vallen vaak buiten de boot en kunnen meestal nergens terecht. Toch verschilt de gemeente Arnhem van andere gemeenten. Dat komt door initiatieven van vrijwilligers en donateurs voor het opzetten van een nachtopvang De Duif, Het Droombankje waar daklozen een “warm thuis” krijgen aangeboden en stichting het Kruispunt waar leden en vrijwilligers van de oecumenische gemeenschap dak- en thuislozen o.a. warm eten aanbieden. Mensen die nergens meer terecht kunnen, zijn hier altijd welkom. Zo is er een heel ’systeem’ ontstaan, voor de mensen die niet in ‘het systeem’ passen. De andere kant van het systeem. Dankzij deze mensen, hebben veel daklozen toch nog enig perspectief en een plek om naartoe te gaan. Hoewel, ook hier geldt dat er per dag een maximaal aantal plekken zijn. Ook hier kan je uiteindelijk buiten vallen. Dan is de straat de laatste optie.
